Właśnie stuknęło nam pierwsze 60 dni w Holandii, więc pomyślałam, że to dobra okazja, by podzielić się z Wami moimi pierwszymi wrażeniami i doświadczeniami. A jest o czym pisać, bo działo się bardzo dużo. Ale od początku. Z Polski do Holandii zawiózł nas brat Przemka. Początkowo myśleliśmy, by lecieć samolotem, albo złapać jakiś regularnie kursujący na trasie bus, ale z tak ogromną ilością gratów, jakie mieliśmy do zabrania podróż samochodem była jedyną sensowną opcją. Jaką męką okazała się ta podróż! Upał jak diabli, w aucie brak klimy, a do tego po drodze masa robót drogowych i wypadek, który zablokował autostradę na dłuższą chwilę. To wszystko sprawiło, że trasa, która nie powinna była zabrać więcej niż 8h trwała ich aż 12. Potem okazało się, że nie tylko dojazd do Holandii był drogą przez mękę. W bardzo podobnym klimacie odbywało się szukanie mieszkania, pracy i załatwianie tysiąca innych spraw związanych z przeprowadzką. Ale po kolei.   Rejestracja BSN. Burgerservicenummer. To numer identyfikacyjny, bez którego nie da się w Holandii praktycznie nic zrobić. To pierwsza rzecz, którą trzeba zorganizować. Szybko jednak okazało się, że ta niby błaha sprawa jest praktycznie niemożliwa do załatwienia od ręki. Według przepisów każda osoba, która planuje zostać w Holandii na więcej niż cztery miesiące, musi zarejestrować się w urzędzie miasta i otrzymać BSN. Teoretycznie trzeba to zrobić w ciągu pięciu dni od przyjazdu do kraju. Niby proste, a jednak praktycznie nie do zrobienia. No bo żeby się zarejestrować i dostać BSN trzeba mieć stałe miejsce zamieszkania. By mieć adres trzeba znaleźć mieszkanie do wynajęcia. By wynająć mieszkanie trzeba mieć pracę, bo bez pracy jest to prawie niemożliwe (o naszych perypetiach mieszkaniowych już za moment). A aby dostać pracę trzeba mieć …BSN. Błędne koło. Nie mieliśmy pracy, więc nie mieliśmy też mieszkania, nie mogliśmy się więc zarejestrować. Całe szczęście od koleżanki z Dutch Summer School dowiedziałam się o tym, jak obejść system. Okazało się, że jest możliwość zrobienia tzw. rejestracji tymczasowej. Teoretycznie jest ona tylko dla osób, które chcą w Holandii zostać krócej niż 4 miesiące, ale w praktyce nikt przy tej rejestracji nie pyta o czas pobytu. Do tej rejestracji nie trzeba mieć stałego adresu, wystarczy adres pierwszego lepszego hotelu. Tak też zrobiliśmy i w trzecim tygodniu pobytu w Holandii staliśmy się w końcu szczęśliwymi posiadaczami numerów BSN. Teraz mogliśmy legalnie pracować, zapisać Olivię do przedszkola, kupić ubezpieczenie na zdrowie, czy otworzyć konto w banku.  ...